Postanawiam zostać miniMaListką.

"Tak, to ironiczne, że książka o minimalizmie jest dłuższa niż na jedną-dwie strony" - zaczyna autor książki" Minimalizm. Żyj zgodnie z filozofią minimalistyczną". Patrze - książka niewiele większa od pocztówki. Wygląda jak broszurka. Myślę sobie: bez przesady Leo, gdyby byłą cieńsza, nikt by za nią nie zapłacił. Przecież to i tak najmniejszy i najkrótszy poradnik, z jakim miałam do czynienia. Tak, to ironiczne, że czytałam go ponad pół roku. Dlaczego?





Nie, nie chodzi o to, że minimalizm łączy się ze slow life i mindfulness więc postanowiłam czytać powoli i uważnie. Chodzi o to że...


Kto chce być minimalistą?

Dochodząc w swoim życiu do momentu, w którym sięgasz po książkę Minimalizm... nie zamierzasz przeczytać tej książki, jak artykułu w gazecie. Nie chcesz tylko poznać tego nowego zjawiska socjologicznego powstałego w naszym konsumpcyjnym świecie i iść dalej. Nie sięga raczej po Minimalizm ktoś, kto już jest minimalistą. Sięgają osoby, które przytłoczone ilością otaczających ich rzeczy i zmęczone natłokiem informacji i bodźców, przestają to wszystko ogarniać. Sięgają po to, aby spróbować coś w swoim życiu zmienić. A przynajmniej tak było w moim przypadku.

Czasy patologicznego zbieractwa 

Czasy nastały takie, że dóbr materialnych mamy pod dostatkiem a nawet więcej. Przedmiotów do wyboru, do koloru. Producenci, reklamy, gadżety docierają do nas z wszelich stron. I tylko zarządzać tym wszystkim coraz trudniej (o czym pisałam tutaj). Coraz częściej słyszy się o patologicznym zbieractwie (gromadzeniu rzeczy małowartościowych oraz trudności z pozbywaniem się ich powodującym pogorszenie jakości życiaspołecznego). Wiem, że nie każdy tak ma, niektórzy może nawet nie wiedzą, o czym mówię, ale ci, którzy spotkali się z tym zjawiskiem u siebie lub bliskich, pewnie rozumieją. W mojej rodzinie chomikowała babcia, chomikuje mama i, zdaniem mojego M. ja też mam tą tendencję. I właśnie dlatego postanawiam zostać miniMaListką.


Dojrzeć do minimalizmu

Do minimalizmu trzeba jednak dojrzeć. Kiedy w liście do Mikołaja poprosiłam o książkę "Minimalizm..." byłam świeżo po studiach, jeszcze bez pracy i bez konkretnej perspektywy najbliższych paru miesięcy. Chciałam coś zmienić, zrobić miejsce na nowe. Zaczęłam czytać minimalizm i... dostałam pracę, przeprowadziłam się z M. do Krakowa - to nie był czas na oczyszczanie. Wręcz przeciwnie. W pracy musiałam nauczyć się mnóstwa nowych rzeczy (od refleksologii po programowanie czytnika zbliżeniowego). Mieszkanie musieliśmy wyposażyć w rzeczy codziennego użytku, a nie pozbawić ze zbędnych gratów. I tak czytanie książki odłożyłam na bliżej nieokreślone później. 


Człowiek jest zmianą

Teraz, po półrocznym zadomowieniu się w nowym mieszkaniu i nowej pracy wydaje mi się, że jestem na to gotowa. Przez ten czas miałam okazję zaobserwować, jak puste mieszkanie zapełnia się bibelotami a ja, chcąc zabezpieczyć się na przyszłość, szukam schowków na kolejne przedmioty. W pracy chcąc się nauczyć wszystkiego, mam wrażenie, że umiem niewiele (ja z tych, co często mają takie wrażenie, bo tak naprawdę myśl, że się na czymś znam lepiej niż inni trochę mnie przeraża, ale to na inny temat ;) ). Obiektywnie rzecz ujmując jestem bogatsza o wiele doświadczeń i umiejętności niż pół roku temu. 

Niespełna pół roku temu pisałam jakie zaszły u mnie zmiany. Przez ostatnie pół roku tyle się zmieniło. A ja teraz czuję, że chcę zmian. No cóż, człowiek jest zmianą. 


Wyzwanie dla artysty chomika

Przejście z chomiczego na minimalistyczny styl życia to dla mnie wyzwanie. Ja, z moją artystyczną duszą i zdolnościami manualnymi, jak typowy chomik wyznaję raczej zasadę: "to się może jeszcze do czegoś przydać" (i, o zgrozo, tyle razy miałam rację, zachowując coś). A mimo to nadmiar rzeczy i zadań, których nie ogarniam, przytłacza mnie. Czy wdrożenie minimalistycznego stylu życia rozwiąże jakiś mój problem? Nie wiem. Ale na pewno będzie wymierną zmianą.
Daję sobie na to 3 miesiące. 

Moje ulubione powiedzenie Mistrza Yody głosi:

"Train yourself to let go of everything you fear to lose"

 /Yoda/

A nawet jeśli po tym czasie uznam, że wolę jednak poprzedni styl życia, to te kilka miesięcy będzie fajną zabawą i ciekawym doświadczeniem :)


Ktoś się przyłączy?

O kolejnych etapach, inspiracjach, zmaganiach, wymówkach i pomysłach ich rozwiązania zamierzam pisać na blogu (etykietka Minimalizm). Mam nadzieję, że zmobilizuje mnie to, aby nie ustać. Jeśli Ty również chcesz uczynić swoje życie i umysł bardziej minimalistycznym - daj znać, razem będzie raźniej ;)
A jeśli masz już jakieś doświadczenia w tej materii, to podziel się nimi proszę w komentarzu. Może pomożesz i przyczynisz się do czyjegoś wzrostu (np. mojego)... 

Slow must go on!
_____________________________ _ _ _ _ _ _  _  _  _   _   _     _      _         _

Etapy:
1. Dlaczego warto zostać minimalistą
2. Zasady minimalizmu
3. Ćwiczenie 1.: Co czyni mnie szczęśliwym?
4.