"Praca w Zespole Interdyscyplinarnym" - Konferencja Naukowa na AWF Kraków

W miniony weekend na krakowskiej AWF odbyła się Ogólnopolska Konferencja Studenckich Kół Naukowych i Młodych Pracowników Nauki pod hasłem: "WYZWANIA WSPÓŁCZESNEJ FIZJOTERAPII - PRACA W ZESPOLE INTERDYSCYPLINARNYM". Nie mogło mnie tam zabraknąć.





Coraz częściej możemy usłyszeć, że istnieje uzasadniona potrzeba tworzenia interdyscyplinarnych zespołów w pracy z pacjentem. U podstaw tej koncepcji stoi oczywiście HOLISTYCZNE podejście do człowieka. Młodzi fizjoterapeuci z krakowskiej Akademii Wychowania Fizycznego również mają to na uwadze, czego najlepszym dowodem było zorganizowanie tego wydarzenia.

W konferencji wzięli udział głównie studenci fizjoterapii i terapii zajęciowej z całej Polski. Podczas tych dwóch dni przedstawili oni wyniki swoich prac naukowych. Wiele z nich dowodziło, że współpraca terapeutów w zespole interdyscyplinarnym przynosi znacznie lepsze wyniki leczenia pacjenta. Z prezentacji słuchacze mogli dowiedzieć się m.in. jak interdyscyplinarny zespół leczniczy postrzegają pacjenci, a jak studenci fizjoterapii i od czego ten obraz zależy, jakie efekty daje praca w interdyscyplinarnym zespole specjalistów w opiece nad chorym z otyłością, a także jak rola fizjoterapii postrzegana jest przez studentów różnych kierunków medycznych oraz jak skutecznie motywować pacjentów do podjęcia i kontynuowania rehabilitacji. Szczególne zainteresowanie wzbudziła praca pt.: "Analiza biomechaniki biegu, przy wykorzystaniu tanich i powszechnie dostępnych narzędzi", która pokazała, że potrzebna jest także komunikacja między fizjoterapeutami a informatykami, gdyż ci drudzy dysponują narzędziami, które okazują się przydatne w diagnostyce tym pierwszym. 


Podczas konferencji można było także nabyć praktycznych umiejętności biorąc udział w dwóch wybranych warsztatach i to zupełnie za darmo! Było z czego wybierać:

• Zastosowanie Kinezjotapingu w leczeniu dysfunkcji obręczy barkowej.
• Trening Mini-Motion w leczeniu dysfunkcji odcinka szyjnego kręgosłupa.
• Metoda N.A.P. w przywracaniu dynamicznej stabilności stopy.
• Psychologiczne aspekty pracy z zawodnikiem po urazie.
• Terapia manualna wg Briana Mulligana w leczeniu dysfunkcji kręgosłupa i stawów obwodowych.
• Wybrane formy stymulacji pacjenta przewlekłego po rozległym urazie czaszkowo-mózgowym.

Ja wybrałam Kinezjotaping i Terapię manualną i przyznaję, że jestem zadowolona zarówno z nabytych dzięki nim umiejętności jak i z samej formy przeprowadzenia warsztatów (w porównaniu z ubiegłym rokiem tym razem były dużo lepsze warunki do nauki!)

Drugiego dnia trwania konferencji wraz z kolegą Rafałem mieliśmy zaszczyt asystować prof. Janowi Blecharzowi w prowadzeniu warsztatów poświęconych psychologicznym aspektom pracy z zawodnikiem po urazie. Rafał na podstawie doświadczenia zdobytego podczas wyjazdu do Finlandii podkreślił co jest istotne w zawodzie fizjoterapeuty, kiedy przyjdzie mu pracować z młodym sportowcem. Ja przedstawiłam praktyczne narzędzia, jakie może wprowadzić fizjoterapeuta do terapii sportowca po urazie oraz jak istotne w przebiegu rehabilitacji jest współdziałanie zespołu terapeutycznego z trenerem, drużyną i rodziną sportowca. Myślę, że uczestnicy warsztatów zaprezentowany przeze mnie holistyczny model pracy z pacjentem będą z pełnym przekonaniem wykorzystać w swojej pracy z pacjentem - nie koniecznie sportowcem!

Podsumowując cieszę się, że w ostatnim roku swoich studiów mogłam wziąć udział w tak wspaniale zorganizowanej konferencji poświęconej właśnie szczególnie interesującej mnie tematyce. Gratuluję także wszystkim organizatorom - członkom Kół Naukowych MOTUS i SZANSA oraz ich opiekunom przygotowania i sprawnego przeprowadzenia tak wartościowego spotkania naukowego, dzięki któremu mogłam poszerzyć swoją wiedzę zawodową. 

Dziękuję!